Concordia nieuws

Artikel over Hangi Lauha in Tubantia

Artikel over Hangi Lauha in Tubantia

Author: Linda Groenewoud/Thursday, June 5, 2014/Categories: Nieuws

Donderdag 5 juni verscheen er een  artikel in de  Twentsche Courant Tubantia over Hangi Lauha

Muziekspektakel

Hengelo in noten vertaald 

Concordia brengt water, lucht, aarde en vuur in Hengelose setting op het podium.

door Loes Geerdink HENGELO – 

Kabbelende beken, bla­zende wind, zoutwinning en me­taalbewerking verbeeld in mu­ziek. Wie wil weten hoe dat klinkt en er uitziet, moet 6 sep­tember reserveren in zijn agenda.

Dan voert Muziekvereniging Con­cordia het muziekspektakel Hangi Lauha uit. De vier elementen wa­ter, lucht, aarde en vuur vertaald naar Hengelo en vervolgens op muziek gezet.

Componist Folkert Buis, die eer­der de megaproductie TheWall op het marktplein neerzette, be­gon een jaar geleden met schrij­ven aan de ‘symfonie van, voor en door Hengelo’. De titel Hangi Lau­ha is de oude Germaanse bena­ming die in de loop der eeuwen is verbasterd tot Hengelo. Buis heeft de elementen een muzikale verta­ling gegeven, waarin de geschiede­nis en wording van de stad cen­traal staan.

Van het minuscule dorpje dat ont­stond in de oksel van drie beken (water), op grond die rijkelijk is voorzien van zout (aarde), tot de metaalstad (vuur) waar dat onaan­zienlijke stipje tot uitgroeide toen de industrie zich er eenmaal ves­tigde. Met enig snobisme richting omgeving tot gevolg: de Hengeler Weend (lucht). Buis: „Elk deel heeft heel nadrukkelijk zijn eigen karakter. Ze zijn duidelijk verschil­lend. Er zit een bepaalde opbouw in. In het begin heel klassiek en eindigend in een heavy metal­band.”

Het uitgangspunt van de symfo­nie vormt het gedicht De Beken van voormalig stadsdichter Fred van de Ven. „Ik had eerder al een muzikale bewerking gemaakt van De Beken. Dus dat was gemakke-l­ijk”, lacht Buis. Dat geldt niet voor het hele proces. „Het was wel een bevalling. Maar ik heb uit­eindelijk wel 45 minuten muziek uitgepoept.”

„Het windgedeelte doe ik met een theremin, een instrument dat je stuurt door in de lucht te zwaaien”, vertelt de musicus, ter­wijl hij met armgebaren zijn ver­haal illustreert. Ook de blazers van het orkest hebben een rol. Kla­rinettiste Marga Boerkamp: „Het is voor ons heel bijzonder, blazen op een instrument zonder dat er geluid uit komt.” Want alles dat ze mogen doen, is zachtjes lucht erdoor blazen. Buis: „Je krijgt wel versterking van de buis, geen mu­ziek: het geluid van wind.”

„Bij ‘zout’ is er heel veel slagwerk, melodisch slagwerk”, vertelt Buis. Zo is er bijvoorbeeld een marim­ba, een soort grote houten xylo­foon. „Hier kom je ook bij chloor­treinen terecht”, zegt Folkert Buis over zijn associatieve werkwijze.

De metaalindustrie gaat gepaard met vuur en veel lawaai. Daar komt een heavymetalband aan te pas. „Dan staan twee gitaristen los te gaan, een drummer en een bassist. Hier zit een tekst bij van Wouter Munsterman.”

De afsluiting vormt een soort volkslied door een groot gelegen­heidskoor. Dat schrijft de vorige stadsdichter John Heymans. „We zijn allebei aan de slag gegaan, maar zijn tekst paste niet in de ca­dans van mijn volkslied, dus dat zijn we nu op elkaar aan het af­stemmen.”

Dat gelegenheidskoor telt inmid­dels zo’n zeventig zangers, waar­onder de vader van Folkert Buis.

Daar mogen nog zo’n dertig zan­gers of zangeressen bij. „Vooral mannen”, benadrukt Boerkamp.

„Volgende week is de eerste repe­titie. De vereniging is al die tijd al bezig met instuderen op onze vas­te woensdagavond. Dat moet op een gegeven moment samenko­men.” Op woensdag 25 juni zijn ’s avonds gezamenlijke repetities en zondag 24 augustus de hele dag. 

(bron: Tubantia donderdag 5 juni 2014)

De boer op met ‘ Hangi Lauha’


Na alle tijd en energie die Folkert Buis heeft gestoken in het schrij­ven van Hangi Lauha, is het niet de bedoeling het bij één uitvoe­ring te laten. De componist is met verschillende partijen in overleg om zijn compositie in een ander verband ten gehore te brengen.

„Een van de eerste ideeën was om op vier verschillende locaties de vier delen te spelen. Dus ‘water’ bij de fundamenten van Huys Hengelo, vuur in de Gieterij, zout bij een van de zouttorens, bijvoor­beeld op Het Esrein, en Hengeler Weend in het stadhuis”, be­schrijft Buis. „Dat was logistiek echter een ramp. Dan moet je zor­gen dat je vier orkestinstellingen klaar hebt staan. Maar het publiek moet ook verhuizen.”

Buis is in overleg met de monu­mentencommissie, die in septem­ber, de maand van de uitvoering, inzoemt op het industrieel erf­goed in de stad. Hangi Lauha heeft immers een sterke link met de industrie in Hengelo.

Ook wil Buis het onderdeel ma­ken van een educatief project bij scholen. In twee stadsdelen leg­gen de scholen momenteel de fo­cus op erfgoed en muziek en thea­ter. Beide thema’s lenen zich voor een bezoekje aan de nieuwe stads­symfonie, die in dit geval uitge­voerd zal worden achter het Heim, in Hart van Zuid, tevens het hart van het industrieel erf­goed van de stad.

De bedoeling is dat leerlingen op school een serie lessen volgen over het thema industrieel erf­goed of over muziek en theater en daarna Hangi Lauhabezoeken.

Buis zoekt naar meer verbindin­gen, bijvoorbeeld met het zout in Haaksbergen of elders in de regio.

(bron: Tubantia donderdag 5 juni 2014)


 

 

 

Number of views (4600)

Tags: